UPRZEJMIE GROŻĘ, CZYLI O AKTYWNEJ WINDYKACJI PRZEDSIĘBIORSTWA WODOCIĄGOWO-KANALIZACYJNEGO

Dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków to zadania jednostek samorządu terytorialnego wykonywane najczęściej przez powołane do tego spółki prawa handlowego. Zarządy tych podmiotów, dążąc do osiągania możliwie najlepszych wyników finansowych, niejednokrotnie grożą odbiorcom usług wstrzymaniem ich dostarczania w przypadku zaległości płatniczych. Kiedy takie działanie jest uprawnione?

Prezes jednej z PWK rozesłał do klientów Spółki rozpoczynający się, jak zwykle, niezwykle szarmancko list o wdrożeniu aktywnego systemu windykacji. Brawo dla Pana Prezesa – PWK jest spółką komunalną, zaspokaja podstawowe potrzeby mieszkańców, a przeciwdziałanie powstawaniu zatorów płatniczych jest jednym z zadań Zarządu Przedsiębiorstwa.

Na czym polega wprowadzone rozwiązanie? Otóż dowiadujemy się, że wyjątkowy pomysł, zasługujący, zdaniem Prezesa, na rozpowszechnienie sprowadza się do zamieszczania na fakturach dodatkowej informacji o treści: „Informacja o wysokości zaległej opłaty jest upomnieniem w rozumieniu art. 8.1 pkt 2 (pisownia oryginalna – dop. AGK) ustawy z dn. 7.06.2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.”. W dalszej części listu wyjaśniono, jakoby przywołany przepis stanowił podstawę wstrzymania usług PWK w przypadku zalegania z płatnościami na rzecz Przedsiębiorstwa przez dwa okresy obrachunkowe. Jednocześnie zwrócono uwagę, że w przypadku nieotrzymania faktury za dany miesiąc „na Odbiorcy usług ciąży obowiązek zgłoszenia tego faktu do Spółki celem otrzymania duplikatu.”.

Niby wszystko cacy, a jednak …

• Poważne wątpliwości wzbudza stwierdzenie o tym, że informacja o zaległościach płatniczych zamieszczona na fakturze może być traktowana jako upomnienie w rozumieniu przepisów przywołanej wyżej ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę (…). Nie wdając się w nudnawe dywagacje wspomnę tylko, że oświadczenie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, aby wywołało skutki jakie ww. akt normatywny wiąże z upomnieniem musi zostać doręczone. Stosuje się w tym przypadku przepisy Kodeksu cywilnego. Skąd pomysł, aby na odbiorcę usług nakładać obowiązek dostarczenia sobie upomnienia, czyli faktury? Podstawy w piśmie nie ma, w umowie też nie…
• Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków przewiduje, że przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może zamknąć dopływ wody lub zamknąć przyłącze kanalizacyjne, gdy odbiorca usług nie uiścił należności za pełne dwa okresy obrachunkowe, następujące po dniu otrzymania upomnienia w sprawie uregulowania zaległej opłaty. Wystąpienie zadłużenia nie jest jednak wystarczającą przesłanką zaprzestania świadczenia usług. Ustawodawca, w tym wypadku litościwy, nałożył bowiem na przedsiębiorstwa jeszcze jeden obowiązek. Otóż zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy, o zamiarze odcięcia dostawy wody lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego oraz o miejscach i sposobie udostępniania zastępczych punktów poboru wody PWK jest zobowiązane poinformować m.in. odbiorcę usług i to co najmniej na 20 dni przed planowanym terminem zakończenia świadczenia usług.

To dobrze, ze zarząd przedsiębiorstwa dba o jego interesy i stara się zapobiegać powstawaniu tzw. „trudnych wierzytelności”. Szkoda tylko, że wykorzystuje w tym celu niepełne, mogące wprowadzić w błąd informacje. W przypadku spółki komunalnej jest to działanie co najmniej „nieeleganckie”, a dodatkowo niosące ryzyko poniesienia przez spółkę dodatkowych kosztów.