Obowiązująca Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej gwarantuje w art. 58 prawo do zrzeszania się. Uprawnienie to zostało doprecyzowane w ustawie z 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Przywołany akt normatywny przewiduje, że co najmniej piętnaście osób pragnących założyć stowarzyszenie uchwala jego statut i wybiera komitet założycielski. Najwyższą władzą stowarzyszenia jest walne zebranie członków. Statut Stowarzyszenia może przewidywać zamiast walnego zebrania członków zebranie delegatów lub zastąpienie walnego zebrania członków zebraniem delegatów, jeżeli liczba członków przekroczy określoną w statucie wielkość. W takich przypadkach statut określa zasady wyboru delegatów i czas trwania ich kadencji. Stowarzyszenie jest obowiązane posiadać zarząd i organ kontroli wewnętrznej. Komitet założycielski składa do sądu rejestrowego wniosek o rejestrację stowarzyszenia. Opisywana ustawa przewiduje, że wniosek o zarejestrowanie stowarzyszenia sąd rejestrowy rozpoznaje niezwłocznie, a rozstrzygnięcie powinno nastąpić nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku. Sąd rejestrowy może odmówić zarejestrowania stowarzyszenia tylko wtedy, gdy nie spełnia ono warunków określonych w ustawie.
Inną popularną formą prowadzenia działalności społecznej jest ustanowienie fundacji. Warunki tej aktywności określa ustawa z 06 kwietnia 1984 r. o fundacjach. Niezmienna idea fundacji sprowadza się na umożliwieniu wrażliwym na sprawy społeczne i zamożnym jednostkom prowadzenia działalności użytecznej publicznie. Fundator powinien w związku z tym dysponować odpowiednim majątkiem i wskazać cel na jaki ma być on wykorzystany. Praktyka rodzimych fundacji bywa inna…
Prowadzenie działalności społecznej zgodnej z interesami Rzeczypospolitej Polskiej może być wspierane przez Państwo. Korzystanie z takich przywilejów wymaga zwykle uzyskania statusu organizacji pożytku publicznego. Wiemy jak to zrobić.